Ik vind fantasie figuurtjes het aller leukste om te maken.
Eigenlijk is dat al 20 jaar geleden begonnen.
Geinspireerd door het boekje Poppen en Droomfiguren van Wil van der Spiegel.
Toevallig werd er hier in de regio een workshop poppen maken gegeven waar ik samen met mijn zusje
( een bezig bijtje en lekker creatief van http://www.breien-en-beppen.blogspot.com/), naar toe ging.
Vanaf dat moment was ik helemaal verkocht!
Nou ben ik van nature nog wel es ongeduldig, het mag namelijk nooit te lang duren en het moet vooral niet te veel gedoe geven, maar met poppen maken (veel gepruts en gepriegel en zeer tijdrovend!) heb ik daar totaal geen last van. Liever gezegd: ik kan er geen genoeg van krijgen!
Juist omdat het zo tijdrovend is ben ik er destijds mee gestopt.
Ik had een druk gezinsleven waardoor ik niet genoeg tijd vrij kon maken voor mijn creatieve uitspattingen.
Je weet wel, pas 's avonds na kinderbedtijd beginnen en dan doorgaan tot 2 uur 's nachts omdat je gewoon niet kan stoppen! Dat laat zich niet zo goed combineren moet ik zeggen. Bovendien aan ruimte ook een chronisch gebrek. Dus ik moest er gewoon mee stoppen.
Wel afkickverschijnselen gehad hoor!
Maar 2 jaar geleden, toen mijn laatste nog thuis wonende kind op eigen benen ging staan, kreeg ik ineens meer tijd voor mezelf en, niet onbelangrijk, er kwam zomaar een kamer vrij. Eindelijk een eigen plekje om lekker ongestoord aan mijn verslaving toe te geven!
Mijn eerste popjes ( die van 20 jaar geleden ) zijn gemaakt van een pasta van houtpoeder en water.
Het lijfje en de handjes zijn gemaakt van stof en de armen en benen van ijzerdraad omwikkeld met schuimrubber en stof.
 |
| Mijn allereerste creatie! Ondertussen wat stoffiger en heel iets beschadigd maar nog altijd even leuk. |
Aan de muur hangen 2 stokpopjes die ook nog dateren uit die tijd en waarvan er 1 een pruikje van veertjes had dat na zo'n lange tijd schreeuwde om vervanging!
Die heb ik es even onder handen genomen en zie hier het resultaat.
 |
| Voor de renovatie |
 |
| En er na. Weer als nieuw! |
Ik had natuurlijk al heel lang niet meer geboetseerd en ik was heel benieuwd of ik het nog niet verleerd was.
Dus ben ik vol overgave weer aan de slag gegaan.
Met Fimo klei deze keer.
Werkt heel anders dan wat ik gewend was, maar het wordt nog wel wat!
 |
| Werk in uitvoering |
Leuk dat je me gaat volgen.
BeantwoordenVerwijderenPoppen maken is inderdaad verslavend. Ik verzamel ook allerlei lapjes, kantjes en spulletjes, want je weet het maar nooit, misschien toch eens nodig voor een pop:-)
Heel veel succes met de poppen.
Fijn weekend Marjon.
Wat leuk om ook hier bij deze post te zien dat wij best veel gemeen hebben. Ook ik ben nogal ongeduldig en ook mijn creatieve uitspattingen moeten altijd snel klaar zijn, maar met kleipoppen kon ik heerlijk de wereld om mij heen vergeten. Ook ik heb het heel lang geleden gedaan en door mijn exceem kan ik het nu niet zo goed meer, maar het blijft trekken... Je popjes zijn echt goed gelukt en je ziet dat je er een goed gevoel voor hebt! Ik ga weer even verder neuzen op je blog! Groetjes, Joyce Glim.
BeantwoordenVerwijderenWhat a lovely doll!
Verwijderen